قطعه آرزو

 قطعه ی ادبی بسیار زیبایی رو که اثر آقای محمدرضا بارانی هست رو روی وبلاگ قرار دادیم که البته قابل نقد هم هست

ستاره ها، آسمان شب را پر نورتر از چشمان من و تو کرده اند،  

چون خیره به آن ها مانده ایم   

ستاره شمال در آن طرف سوی چشمانت را به خود می گیرد، 

اما مردمانت بازهم به دنبال ماه می گردد، 

ماه...، 

ماه چه خوشه ای خمیده و چه قرصی خندان بازهم ناظرین را به نظاره می خواند، 

شب تاریک است، 

و رقص ستارگان نگاهت را هرگز خسته نمی کند 

گاه گاهی ستاره ای متحرک را می یابی که چشمک زنان می گذرد،    

اما، 

انگار هواپیمایی ست که در آرزوی ستاره شدن پرواز می کند، 

مهتاب شیشه ای را خاموش می کنی،  

تا آسمان دیده ات را با بارش ستاره آشناتر کنی  

در میان ستارگان جستجو می کنی   

و آنقدر میگردی که چشمانت ستارگان را به فراموشی می سپارد   

در تاریکی مبهمی می مانی، 

بخواب، 

ولی بدان 

 که هنوز کسانی هستند 

که چشم به راه خورشیدند.